beyler başım büyük dertte moralim çok bozuk

bir gün figenle yemek yedikten sonra onu evine bıraktım. sokakta bir sigara yakıp gayet mutlu bir şekilde yürürken arkamdan benden biraz daha büyük bir adam geldi. "sen o kadınla ne yapıyorsun bakalım" diye sordu. tedirgin olmuştum. ama belli etmeden "sizi tanıyor muyum?" diye sordum. sertçe kolumdan tutup, "kes lan! cevap ver soruma" dedi. birden adamın figenin kocası olmak için çok genç olduğunu düşündüm. yakışıklı bir adamdı. onu kıskandığımı hissederken, "biz sadece arkadaşız" dedim. "bana bak, ablamla yakınlaşırsan eniştem seni yaşatmaz, ben senin hayatını kurtarıyorum" dedi. ve tedirgin gözlerle sağa ve sola bakarak uzaklaştı. bedenim ilk başta keskin bir korkuyla sarmalandı. ama neden sonra sakinleştim. olur muydu canım öyle şey. türkiye'nin en büyük kentinde, polisin gözü önünde adam vurmak da neydi. hem medeni insanlardık biz. kendi kendime konuşarak eve geldim. artık o öğrenci evinde oturmuyordum