Panpam yer yer haklısın tamam ona eyvallah mesela mühendislik konusunda karın tokluğuna çalışacak mühendis var. Ama bunlar Üniversite sınavından 250 bine girmiş adam gibi bir yer gelmiyor bari Bayburt'ta mühendislik okuyalım kafasındakiler. Sen hiç ODTÜ'de mezun olup "Abi kadın tokluğuna beni çalıştırın." diyen bir mühendis gördün mü? Ve ya Boğaziçi Üniversitesi'nden? iyi bir yerlerde iyi bir şey okuduktan sonra iyi bir şekilde kendini geliştirmek önemli mühendislikte. Her meslek için geçerli bu, insan kendisinin pekekentidir sen kendini ne kadar iyi pazarlardan o kadar iyi kazanırsın panpa. Bu ülke her yıl 5000 civarı avukat mezun veriyor peki bu ülke senede kaç savcı alıyor? Savcılar neye göre alınıyor? Mühendis olursan kendinin pekekenti olarak bir yere gelirsin. Ama savcı olucam dersen iyi yerlerde olup sana pekekentlik yapacak emmiye, dayıya muhtaç olursun. Çünkü tanıdık olmadan savcı falan olunmuyor. Doktor olmak ise çok daha sıkıntılı kazanmak için 4 sene lisede dirsek çürüt, kazan 1 senesi hazırlık 7 sene üniversitede dirsek çürüt, TUS'a girmek için bir sene dirsek çürüt, doçentlik alana kadar 5 sene dirsek çürüt bravo 30 yaşına geldin ve doktor "bey" oldun, çünkü hastanelerde doçentin altını pek fazla kimse gibine takmıyor herkes gibi sıradan görülüyor doçent altları. Yani panpa her meslek sıkıntılı her meslek kendine göre zorluklar içeriyor. Her meslek sıkıntılı kişi kendini bilerek hangi sıkıntılar ile yüz yüze gelirse güçlü duracağını bilmeli ve ona göre seçmeli ama kimse boşa okumaz herkesin de vardır bir ekmeği.