Delicesine öpüşüyorduk. Hissediyordum, beni elinde tutabilmek için en güçlü silahını, kadınlığını kullanıyordu. Yanlış ata oynadığının farkında değildi. Şu an için bu ona en doğru seçenek gibi gelmiş olsa da ileride asla ve asla bunun sonu olmazdı. Kendimi çok iyi tanıyordum. Yine de Yeşim farklıydı. Onunla hiçbir kızla paylaşamadığım sırlarımı ve dertlerimi paylaşmıştım. Ve anlıyordu beni, bunu biliyordum.
Benim ona olan hislerim acıma olabilir miydi? Yaşadıkları şeylerin açtığı yaraları kapatmak mıydı amacım. Öyleyse sevişmek nedendi?
Hepsi bir yana çok iyi öpüşüyordu. Ve her adımımı kontrol etmeye başlamıştı. Parfümünü çok beğendiğimi söylemediğim halde bunu biliyordu. Boynuna sıkmıştı ve memelerinin arasına. Bu bir tuzaktı ve ben kurtulabileceğim halde bu tuzaktan kaçamıyordum.
Sıkıca sarıldım zayıf bedenine. Memelerini hissediyordum. Taş gibiydiler. Hele o parfümle birleşince dayanılmaz bir elleme isteği duyuyordum. Koltuğa çöktük. Usulca geriye doğru yatırdım. Hiç itiraz etmedi. Hala öpüşüyorduk. Artık dayanamıyordum. Amk ne olacaksa olsun lan, giberim tahtasını, benim yerimde hangi erkek olsa bu kadarına dayanabilir dedim. Attım elimi memelere. Elbisenin üzerinden okşuyordum. Yetmemişti. Onları avuçlamalıydım. Elbisenin altına elimi atınca birden irkildi. Daha memeyi bile tutmadan durdu. Ne oldu dedim. Dur lütfen dur, ne yapıyoruz biz, ne yapıyorum ben. Allah kahretsin beni dedi ve ağlamaya başladı. Biliyor musun bana kocamdan başka kimse dokunmadı. Şu an sen dokununca çok garip oldum. O anda zil çaldı.