yanımızdan geçip giderken ben ona bildiğiniz dik dik bakıyorum. nişanlısının yanına gidiyor. ben hala bakıyorum. sırtı bana dönük ona rağmen bakıyorum. canlı görünce anlıyorum elif bildiğiniz kadın olmuş. hani o üniversiteli kız çıtı pıtılığı yok. beklediğimden kilolu, üstündekiler şık ama gayet sıradan kıyafetler. aslında pek değişmemiş ama daha öncede dedim büyümüş gibi. nişanlısıyla çok sıkı fıkı değil yani bizim gibi öpüşme sarılma yok aralarında. hafif bir travma durumu gibi bir duygu var içimde. o anlarda bakışlarım sevgilimin sesiyle kesiliyor. ne oldu? diyor. hiç memleketten bir arkadaşa benzettim. galiba o değil diyorum. sevgilim hadi gel bebeler grubunun yanına gidelim diyor. ben aslında bura iyi deyip sarılıyorum sevgilime. bir kaç dakika sonra yaptığımın anlamsızlık olduğunu fark edip bebelerin yanına gidiyorum. zaten onların yanından da elifi, nişanlısını görüyorum. bana bir suskunluk, sakinlik geliyor hissediyorum bu yüzden arada dikkat çekmemek lafa girip yorum yapıyorum. sevgilimde birkaç kişiyle muhabbet ediyor. benim kafa allak bullak. beni tanıdı mı? o zaman tanımamazlıktan geldi.yok yok tanımadı ya mümkün değil tanıması neredeyse 8 sene oldu. benim artık ilkokulla alakam yok. ergenlik dönemi bile bitti. ergenlikten sonra erkekler çok değişiyor. kızlar neredeyse aynı kalıyor. beni tanımış olamaz. boy, kilo, sakal... mümkün değil tanımaz. gidip konuşsam tepkisi ne olur?

bir ara bizim bebeler grubundan biri, bir yere gidip geliyor. dönünce elife el sallıyor. geldiğinde o kız kim diyorum. bir arkadaş diyor. bende birine benzettim de diyorum. adı elif. ailesi bursa da o burada okuyor diyor. o zaman benzettiğim kişi değil deyip kapatıyorum konuyu. acayip canım sıkılıyor. hemen yanımda duruyor ama gidip konuşamıyorum. konuşsam ne tepki alacağım bilmiyorum? gökçe\'nin sahneye çıkmasına yarım saat falan var. o sırada bir dj çalıyor. bildiğiniz popüler şarkılar işte bir meziyeti yok. ne yapsam kendime gelsem çünkü ben normalde durgun biri değilim, şimdi bir anda böyle, diye düşünürken. sevgilime gel dans edelim diyorum. bu gülüyor sen dans et diyor. onun için şaşırtıcı değil dans etmek istemem. zaten gittiğimiz her mekanda ben dans ediyorum ama tabi alanya-bodrum performansı değil zaten o olaydan haberi yok. arkada macklamore-thrift shop çalıyor. ben sevgilimi kolundan çekiyorum bu kahkaha atıyor. bebeler grubu da gülüyor. daha dansa başlamadan millet gülme seslerinden bize bakıyor. sevgilimi elife arkası dönecek şekilde kendime çeviriyorum. elif bana dönük kalıyor. oda bizim tarafa bakıyor. ben sevgilimin dibine girip dans ediyorum. aslında gayet basit bir dans ama ayakta bir kızın dibinde olunca, birde zıplamaktan başka dans bilmeyenlerin olduğu bir ortamda dikkat çekiyor olmalı. sevgilim alışkın bu dansıma ama ben biraz vitesi arttırıyorum. bebeler grubu huhhhuuuu diyor. elif bildiğin bana bakıyor. sonraki şarkı william ve justin bieber. tam benim şarkı. elektro ve hiphopa çok uygun. kaldı ki önceden bu şarkıda kaç kez dans ettim sayamam. sadece direk yok.
dans esnasında vitesi biraz daha arttırıyorum. vücut dalgalandırma hareketlerini şarkıya göre hızlandırıp yavaşlatarak yapınca herkes beni alkışlıyor. o an sevgilimin tepkisi ne bilmiyorum çünkü hem gözüm elifte hem de özlemişim ilgi odağı olmayı. yanıma dans etmek için başka kişiler de geliyor. ortam dahada coşuyor. bir ara sevgilime bakıyorum suratında tebessüm var ama donuk bir tebessüm. büyük ihtimalle şaşırdı. dans esnasında elimle onu gösteriyorum. tanıyanlar oooooo deyince tekrar gülüyor. birazda yavaşlıyorum çünkü ne tepki alacağımı bilmiyorum hem sevgilimden hem milletten. yan tarafıma baktığımda elifi görüyorum aramızda 3-4 metre anca vardır. elleri alkış pozisyonunda kalmış. galiba beni tanımamış. tanısa niye dibime girip alkışlasın.