Takma adım size tuhaf gelmiş olabilir fakat bu adı özenle seçtim.

Kendisi Mehmet Akif'in "Çanakkale Şehitlerine" adlı şiirinden geliyor. iki dakikanızı ayırıp bu şiiri okumanızı tavsiye derim. Bu kadar şanlı bir zafere bu kadar yakışabilecek başka bir şiir olamaz.

"Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?" diyerek başlayan şiirin son iki dizesine odaklanın:

" Ey şehîd oğlu şehîd, isteme benden makber,
Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber. "

Evet, takma adım buradan geliyor!

Asla bu vatan için canını vermiş biri kadar fedakar ve gürbüz olamasak da Akif onları, kuşkusuz hak ettikleri şekilde harika tasvir edince kendime bu takma adı koymaktan geri kalamadım. Siz de okuyun, eminim bana hak vereceksiniz.

"Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor Tevhîd'i...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
"Gömelim gel seni târîhe" desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istîâb.
"Bu, taşındır" diyerek Kâ'be'yi diksem başına;
Rûhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
Mor bulutlarla açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;
Sen bu âvîzenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvîzeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana. "

(Akif'ten ve aziz şehitlerimizden bir Fatiha'yı esirgemeyin.)

(bkz: agus acilip beklenen)