Gözümü açtığımda yarım bırakılmış bir inşaatta, leş bir döşekten bozma çöpten toplama yatağımsı eşyanın üzerinde belimden aşağısı çıplak bir şekilde yatıyordum. Kafam yirmi santim sağımdaki duvara dönük sadece hareketsiz bir şekilde yatıyor sesler duymaktan başka bir şey yapamıyordum. Belimden aşağısından hissettiğim soğuğu yakında olduğunu tahmin ettiğim varildeki ateş bile kesmiyordu. Kalçamı kapatmak istiyordum soğuk gittikçe acı vermeye başlıyordu ama beni farketmelerinden korkuyordum. Bütün bu olanların üzerine Allahın cezası baş ağrısı hala beynimi kemiriyordu. Gözümü açamıyordum.