B:Ama, neden?Neden böyle bir şey yaptı.
i:Bilmiyorum, takma sende daha fazla.Öyle bir şey yaptığım için özür dilerim.Ama kendiside biliyordu zaten. Anlamıştı.

Evet, farkettirdiğimi biliyordum ama abartmışım galiba. Daha sonra biraz kafamı topluyayım diye sıraya kafamı koydum.
Tenefüs ziliyle kendime geldim.Ama sınıf boştu. Daha sonra bizim Gandalf dediğimiz hoca yanıma geldi.

H:Reghtar, oğlum ne oldu böyle?
B:Yok bir şey hocam gece uyuyamamışım.
H:O yanındaki kız okuldan ayrıldı diye böylesin değil mi?

Vay dıbına koyim okulda da herkes tanıyormuş Zeynep'i

H:Takma kafana bende senin zamanlarından geçtim. Bende çok fare peşinde koştum.(Elindeki yüzüğü gösterdi.)Ama bende sonunda kediyi kaptım.
Telefonunu açıp karısıyla olan fotoğraflarını gösterdi.(Gerçekten kediyi kapmıştı.)

Bir hocanın bile öğrencisiyile böyle muhabbet edebilmesi beni mutlu etmişti.

B: Hocam çok teşekkür ederim.Ama gerçekten iyiyim. Toparlıyorum kendimi.
H:Tamam bakalım dikkat et kendine.

diyip sınıfın kapısına doğru yöneldi. Herkes sonra tekrar içeri girdi.Ben de kantine gitmek için ayağa kalktım.

Kantinde oturup çubuğumu yerken Umut'un yanında Mücahit ve Emir ile yanıma geldiğini gördüm. Taşak muhabbeti yapıyorlardı galiba.

M:Ooo paşam tek oturuyorsunuz bakıyorum. Hoca zütünü mü gibecekmiş?
B:Boş boş konuşma lan. Adam teselli etmeye çalıştı neyse oturun
E:Reghtar bu Umut bizim ortaokuldan arkadaşımız.
B:Biz zaten tanışıyoruz onunla
U:Aynen :D

öyle orada muhabbet ettik.Biz birlikte sınıfa çıkarken Umut da bizimle geldi. Babası müdürle konuşup bizim sınıfa aldırmış onu.
Çok iyi oldu açıkçası Emir bini arkada tek başına oturunca kendimi kötü hissediyordum.Ah jean greyim de bizim sınıfa gelse ne güzel olurdu aslında.