bildiklerimin aksine gidiyor bu dünyada herşey...

...

tam düşündüğüm gibi kumlar soğuk... tıpkı ayakları yakan sıcak kadar rahatsız edici ve kaçılası... alışması zor... peki ya deniz...

...

sanki kazanda ısıtılmış bir su gibi bunaltıcı şekilde sıcak...

etrafta hiç kulübe yok... hayattan bile eser yok aslında... küçükken heyecanla koştuğum o deniz aynı sadece... kendimi bırakıp üzerinde bir dal parçası gibi süzüldüğüm mavi sular...

bu dünyayı anlamam mümkün değil gibi... ikimizden başka kimse var mı o bile belli değil...

yanlız bir kadın ve bir adamdan koca bir ırk doğabilir mi? kaderimiz bu dünyaya insan ırkını bahşetmek olabilir miydi? ...