avcı ve av yer değiştirmiş olabilir ama yaşanan döngü hala aynı... avlan ve hayatta kal... koştukça daha belirgin oluyor dünyanın renkleri... ne kadar hızlanırsam o kadar net görebiliyorum uzaktakileri...
normalinden biraz büyük bu dünyanın çiçekleri... ve kokuları kilometrelerce uzaktan duyulabiliyor sanki... doğanın bir parçası oldukça iniyor yabancılık perdesi... bir kaç kuş ve uçan rengarenk kelebekler... vadiyi indikçe denizin maviliği beliriyor uzaklarda... bir çarşaf kadar düz ve ateşin en parlak hali kadar mavi... yaklaştıkça daha da belirginleşiyor her şey... plaj... kıyıya vuran dalgalar...

acaba kumlar ayaklarımı yakar mı tıpkı küçüklüğümdeki gibi? ... acaba suları soğuk mu bu uçsuz bucaksız denizin...