Aramızda 200 biner liradan bölüştük. Kuzenim kendine bir işletme açacaktı. Ama ne olduğuna karar veremiyodu
Arkadaşım ise babasıyla beraber cafe işine girecekti. Bende geleceğimi garantiye almak için ev ve arabamı alıp kafamı rahatlatacaktım. Herkesle helalleşip geldim Bursaya. iner inmez babamı aradım buluştuk. Oğlum nerdesin seni bekliyoruz kaç gündür dedi. Baba yanımda 200 bin var. Ev araba alıcam o yüzden aradım dedim. Böyle bi baktı babam için çok para değildi. işi güzeldi parası vardı. Ama ben kendi paramla kendi emeğimle alacaktım. Gittim Bursa Özlüceden bir dublex ev aldım babamla. O zaman en kral evlerden. 120 bin lira verdim. O zaman en kral dublex 90 milyar gerisini siz düşünün. Ve 2007 model bi Ford Fiesta aldım kendime ama araba jilet gibi jilet. Geriye bi 25 milyar civarında param kaldı. Onunlada yatırım yapmayı düşünüyordum. Aşçılık okumuştum. Aşçı şeftim. Neden kendime bir lokanta açmayayım diye düşündüm. Bu işi ancak babamla hallederdik. Ve öylede oldu. Bugün o lokantayı babamla beraber işletiyoruz. Üzerinden 10 sene geçti. Ve insan geriye dönüp düşündükçe çok özlüyor. Kuzenim kendine bir emlakçı açtı ve şuan durumu çok iyi. Arkadaşım ise açtığı kafeyi tutturamamış sonra dönerci açmıştı. Ama dönerciden şansı tutmuş 5 tane dönerci dükkanı daha açmıştı. Kısacası hepimiz kurtulmuştuk. Buda böyle bir anımdır. Hayatımın anısıdır