Dedem başladı konuşmaya. Her kelimesinden hayatın bir yılı akıyor. Bak oğlum bu köyün insanı pistir. Gözünü 4 değil 8 aç. Kendini ele verirsen jandarma ensende biter. Güzel bir dayak yersin ordanda kelepçeyi yersin. Mezarların olduğu yere çok bulaşma. Günahtır efsunlu bir şeye denk gelirsin Allah muhafaza canından olursun dedi. Aslında bu mantıklıydı daha önce defalarca define anıları dinlemiştim ve iyi bir hocanız yoksa efsunlu bir şey sizi gerçekten mahvedebilirdi. Dedem konuşmaya devam etti. Bir kaç gün burda kal. Ayağını iyi et. iyice hazırlan. Ben yanınıza gelicem dedi. Bu beni mutlu etmişti. Çünkü dedem bu araziyi adı gibi biliyordu ve emekli subaydı. Özel harekat bir amcam vardı ve onu dedem yetiştirmişti. Araziyi iyi bilirdi. Burnu kokuyu alırdı resmen. Elinde bıçağıyla amazon nehrine girer çıkar öyle bir adam. Her neyse geçtim içeri babannemi öptüm sarıldım benide çok sever dana kafam diye öperdi. Etli ekmek yapmış öküz gibi yedim tabi. Açtı ayağımı getirdi merhem sürdü bezle bağladı. Hamur koydu onun üstünede. Sabah kalktığında bişicik kalmaz dedi. Geçtim yatağa. Yer yatağı tabi. Kuş tüyü amk böyle güzel bişi olamaz. Kendimi bi attım ooooh öylece uyumuşum. Sabah kalktım mermi gibiyim. Saat 8. Kaldırdım hemen bizimkileri kalkın beyler hadi kasabaya gidicez. Kasabada sivasın kangal ilçesi hee. Alışverişe gidelim dedim. Atladık arabaya sür Allah sür