-
26.
+3Yapacak bir şey yoktu onunla evlenecektim.Ona ismini sordum söylemedi ama bana cuhen diye seslen demişti. Aklımda bir plan vardı arkadaşlarımın bazılarına durumu söyledim. Bana yardım etmeyi kabul ettiler.Ama Kemal çok garip davranıyordu. Hasan, Ali ,Kemal ve Ben hocanın yanına gitmek için yola koyulduk. Ahmetede söylemiştim bu arada Ahmet benimle hocaya giden kişiydi. Hocanın yanına vardık. Hoca ben ve arkadaşlarıma bir büyü yapacağını söyledi. Yaptığı büyü sayesinde Cuheni görebileceğimi anlattı. Kabul ettim çünkü planın işe yaraması için onu görebilmem gerekiyordu. Hoca yanyana durmamızı söyledi bize garip bir sıvı verdi rengi kırmızıydı. Dediğine göre bu Domuz kanıydı. Kanı gönülsüz de olsak mecburen içtik.Ve hoca bağırmaya başladı. Zaten bu herifte her zaman bağırıyordu artık alışmıştım ona. Daha sonra başımın döndüğünü hissettim. Domuz kanının da etkisiyle bayılmıştık. Zaten büyünün işe yaraması için bayılmamız gerekiyormuş. Uyandığımda bir yataktaydım. Yanımda çok güzel bir kadın vardı. Beyaz tenli, simsiyah saçları ,yemyeşil gözleri olan bir kadındı. Suratı okadar tatlıydı ki o an ona aşık olmuştum. Ayrıca ses tonu da çok güzeldi tam aradığım ama bulamadığım kişiydi sanki.Ama onu bulmuştum. Yanımda çırılçıplak bir şekilde yatıyordu. Eliyle yüzüme dokundu. Elleri sanki buz tutmuş gibi soğuktu."Merak etme hala bakirsin"dedi gülerek. Bende gülmüştüm ancak korkuyordum. Yataktan kalktım. içeri gittim. Hoca ve arkadaşlarım oradaydı. Artık hepimiz Cuheni görebiliyorduk. Cuhen ile evlenmeye gönülsüz olan ben bir anda sabırsızlanıyordum onunla evlenmek için. Hoca bize tekrardan büyü yaptı. Artık vücudumuz büyüye alışmıştı. Fazla yan etki yapmıyordu. Gözlerimizi çok garip bir yerde açtık. Ahmet,Kemal,Ali, Cuhen,Ben, Hasan ve hoca garip bir diyardaydık. Cuhen bize onun aleminde olduğumuzu söyledi. Evlenmek için buraya gelmiştim.
başlık yok! burası bom boş!