sanıyorum gibi ya. hergün metro kullanıyorum. Normalde derler ya kimse kimsenin gibinde değil diye. Ben herkesi süzüyorum ve herkes gözümde sıradan insanlar bi tek ben anormalmişim gibi geliyor. Sonra kendimle kavga ediyorum "huur çoxğu sen de sıradansın kabul et kimseden üstün değilsin aynaya bak 103 kilosun aq ayısı" diyorum kendime.
Amk mesela bazen huur makinist aniden duruyor durunca dengelet sarsılıyor ben kasıyorum kıpırdamıyorum sonra etrafa bakıyorum bana bakıyolar mı diye amk hadi baksalar şey mi dicekler " of çok havalı kıpırdamadı bile keşkr zütümü gibse". birde sesim çok az çıkıyor sorunum olduğunda söyleyemiyorum kavga da edemiyorum rahatsız eden insanlarla. Hep alttan alıyorum. Birde türklerin tarihi diye kalın bi kitap okuyorum merak ettiğimden. bazen kitabı yükseğe kaldırıp okuyorum millet görsün diye amk sanki " off kalın kitap okuyor gibide kalındır bunun " diyecekler. Neyse uzun lafın kısası dünya benim için dönüyormuş gibi geliyor beyler. ve bundan kurtulmak istiyorum içimden hep insanları küçümsüyorum ve artık canım sıkılıyor çünkü ben mükemmel değilim!!!