çocuktum hiçbir zaman sag sevgiyi tatmadım tattıysam en adi huur çocuğuyum her zaman sevgi ve ilgi görmek için aptalca şeyler yaptım evet. onlarıda yapmasam yapayalnız bi şekilde geberirdim galiba.her günüm o okuldaki huur evlatlarıyla laf dalaşına girmeyle kavga etmeyle geçiyor. çaresizim ve istemeden de olsa korkuyorum. korkuyorum amk. muallak kardeşim gibi ilgi görmedim ben gibik ailem öyle söylüyor her zaman öyle konuşuyor ama yemin ederim görmedim. küçüklükten beri yapayalnızım. insanlar istemiyor beni. sanki herkes benden nefret ediyor niye böyle düşünüyorum bilmiyorum ama bazen kendim olmaya bile korkuyorum. salağın tekiyim işte hem korkak hem salak.ama zaten artık ölüm en son seçeneğim .o yüzden ölünce huzura kavuşurum belki diyerek arada korkumu yeniyorum bu kadar uzun yazıyı okuduysan seninde dıbınakoyum canım sıkkın canım kimseden haz etmiyorum ailem serseri ve arızalı bişey olduğumu düşünüyorlar. herkesin dıbınakoyum kardeşim denen bin daha fazla ilgi ve samimiyet görüyor. babamdan yarın büyük ihtimalle sağlam bir dayak yiyeceğim çünkü annem olanı biteni ballandıra ballandıra babama anlatacak