Yavaş yavaş eşyaları toplamaya başladım .
Para desteği çıkabilecek arkadaşlarım vardı .
Ama onlarda farklı şehirlerde üniversite okuyarlardı. Yani sıkıntının giderilmesi çok zordu .
Bir kaç eşyayı kutuladıktan sonra , ders için yola koyuldum .
Ama suratım bembeyaz bir ruh gibiydi.
Okulun yoluna kadar vardığımda bahçede gören çoğu insan "iyi misin ?" Diye soruyorlardı .
Standart bir şekilde iyiyim deyip geçen bir insandım.
Kısa sürede içeri girip , dersin bulunduğu sınıfa yöneldim .
Derin düşüncelere dalmışım ki dersin nasıl geçtiğini bile anlayamadım .
Benden bir önceki seneden devam eden ama benle aynı yaşta olan Selen çıkışta konuşalım mı ? Diye sordu .
Olur dedim . Normalde muhabbetimiz vardı ama biryerlerde oturup bas başa konuşacak kadar değil .
Selen :S Ben :BKT

S: Neyin var bugün , suratın sirke satıyor ?
BKT:Evden çıkmam lazım ev sahibinin akrabaları geliyormuş , öyle dedi ama aslında bir muamma tabi .
Evdekilerinde para sıkıntısı var evin parası çok uygundu tek başıma başka bir eve geçmeye kalksam bu kadar sıkıntıda bana para yollayamazlar zaten .
S:Cok üzgünüm bir faydam olursa...
BKT:Yok ben bir çaresini bulacağım .
S:Bana güvenip derdini anlattığın için teşekkür ederim .
Genelde insanlar kendilerini konuşurken çekinirler .
BKT:Bunlar da sıkıntı ama dert değil , daha fazlası var onları kendime de anlatamıyorum .
S:Olsun yine de anlattığına sevindim .
Bir gün daha fazlasını da anlatmak istersen ben burdayım .
BKT:O gün geldiğinde konuşuruz ozaman ...