Geçmiş ve gelecek. Ikisi birbirinden çok uzaklardir.Ama benim bi ayağım geçmişte diğeri gelecekte ve her iki gözümden akan yaşlar bu tabirlerin üstündeydi. Geçmişemi ağlıyordum, geleceğe mi? Kaybettiklerime mi? Kaybediceklerime mi? Bilmiyorum...

21 yaşındayımismim Eser.. taktan bi sabahta, taktan bi takım elbisenin kravatını başlamakta meşgulüm.Çünkü taktan işim beni bekliyor. Günün 8 saati çağrı merkezinde bana edilen küfürleri dinliyorum. Etrafimda sadece Mert var. Baska kimsem yok.Oda olmasaydı napardim acaba? Bu "yalnızlık" travmasındaki girdapta yavaş yavaş ölürdüm. Yada ölecek miydim? Mertle ilkokulda tanıştık ve hiç kopmadik.O ailesiyle,ben tek basima yaşıyorum. Ailemle nasil ayrildigimi anlatacağım. Ayni yerde çalışıyoruz. Mert mükemmel bi dost,ve tam benim gibi ilerde ne tak yiyecegini bilmeyen bi aptal.

Sabah 8 de ikimizde hazirdik. Mert aradı.

Mert-M * Ben-B

Mert:Alo...
B:Alo
(Aynı anda)
M-B:Böyle hayati gibiyim

Bizim bu kadar canımızı yakan sey neydi. Biliyorduk.Yavas yavas Mertlere doğru yürümeye başladım.