Bu aşamada soyluların ne kadar bencil ve alçak olduklarını bir kez daha anladım, sefer başlatan güçlü mareşaller onları izleyen komutanlara bir kere dönüp bakmadan tarafımıza geçebilecek kadar güvenilmezdirler. Sadece bazı soylular vadedilen toprakları, meşrutiyet iddialarını ve dünya barışı yalanını (en azından şimdilik) kabul etmeyerek hükümdarlarına olan yeminlerini bozmayacak kadar cesur ve onurlular ve onlarda zindanlarımızda çürümeye mahküm edildiler, çünkü Kalradya’yı değiştirmek için kaos lazım, şerefsizler meydanlarda, şerefliler zindanlarda...
Öyle lorldar gördüm üstünde zırhı yok, öyle zırhlar gördüm içinde lord yok… [Oyunumda Emir Ulquis’in nedense üstü çıplak…]