Ben deyim yerindeyse bir sosyopatım. Ama dürtülerini kontrol edemeyen ve kendine zarar veren sosyopatlardan bu yönlerle ayrılıyorum. Babamın yardımlarıyla bunu daha küçükken içselleştirmeyi başardım. Küçükken babam beni dördüncü bir kediyi daha öldürürken yakaladığından beri... Kötü niyetli değildim; hatta merak mıydı, onu da bilmiyorum. Sadece yapmıştım işte... Ve babam davranışlarımın sebebini sorduğunda kedinin beni takip etmeye başladığını ve bunu sinir bozucu bulduğumu söylemiştim. "Kötü bir şey mi yaptım?" dediğimde babamın gözlerindeki şoku görebilmiştim. Öldürdüğüm kedilerin komşulara ait olduğunu ve komşularımızın kedilerinin nereye gittiklerini merak edeceklerini söyledi. Bunun niçin bu kadar önemli olduğunu anlayamamıştım. Ama babamın sesindeki o ivedilikten anlamıştım ki ben umursamasam bile diğer insanlar bu durumu umursayacaklardı.  "Beni hapse mi atacaklar?" diye sordum. Bir an bana baktı ve "Hayır, buna izin vermem ama senin niçin böyle davrandığını anlamam lazım... Ve sana uyumlu olmayı öğreteceğim.  Bu davranışların hayatında kötü sonuçlar doğurabilir ama sana kontrollü olmayı öğretirsem bunu başarabilirsin. Zor olabilir ama bu derslerim çok değerli olacak."