Biz mekanda otururken 4lü bir hatun gurubu geldi yanımıza. Doğan abiyi tanımışlar. Dedim ya eski facebook fenomenlerinden. Belirli bir yaş grubu tanır onu. Her neyse geldiler. Benden büyük hatunlar(yaşları farketmeden kızların genelinin yarım akıllı olduklarını düşünmekteyim). Tanıştık. Kaynaştık. Bayağı eğlendim. Neden diye sorarsanız aralarımda bir hatun tam bir afetti. Ona ulaşmaya çalışırken bayağı eğleniyordum.

Tabi gecenin sonunda onun da rol kestiğini, aslında beyinsizin teki olduğunu anladım. Kızlar gerçekten güzel rol yapıyorlar. Ama gerçek hallerine ulaştığınızda tam bir aptallar. Evlenenlere beylere önerim. Kızın, erkek kardeşi varsa ondan evlendiğiniz kadının nasıl bir insan olduğunu öğrenebilirsiniz. Muhtemelen evlenene kadar size rol kesmeye devam edecektir. Ay ben tatlı bir kızım felan hikaye bunlar.

Mekandaki kızlar, o kadar kaşardı ki önce bizim eve gelmek istediler. Biz, evimiz yok deyince; kendi evlerine bile davet ettiler. Ancak o anda aramızda kızlarla 1 saat daha geçiemek isteyen yoktu. Onları güzelce reddettik. züt olduklarını yüzlerinden rahatça anladım.

Gece vakti bizim Fatih abiye gidip çorba içtik. Sonrasında da bir köfte ekmek gömdük. Bizden iyisi yok dıbına koyuyum. Berkay arabada sızınca eve geçtik. Doğan abim yattı Berkay da uyuya kaldı. Kaldım bir başıma. Uykum da yok.

indim aşağı aldım arabayı. Başladım Ankarayı turlamaya. Kafam açılmaya başlayınca bir bira daha aldım. Ama içemedim. Midem hala hassas içkiye özellikle bira bir süre mide bulantısı yapıyordu o zamanlar.

Günümüz güzel geçtiyse mutluca uyumalı mıyız? Yoksa gün bitmesin diye tüm gece ayakta mı kalmalıyız?