1. Sene bu olaylar yaşandıktan sonra değişik bir travma yaşamadım, yani 6-7 aya kadar...

1. Sene 8. Ay.

Arkadaşlarla beraber dışarı çıkmıştık, artık annemin o halleri düzelmiş banada rahatlama hissi gelmişti, o gece güzel bir ortam hazırladık içki, kuruyemiş, her şey vardı be abi, çok güzel muhabbetler falan dönüyor, babam aramış, işe gitmeden önce mutlaka arardı beni ama ben cevap vermedim kafa güzel tabi.. Her neyse biz ayrıldık daha sonra gece 2-3 gibiydi galiba tam bilmiyorum ama saat 12'yi geçmiş hava zifiri karanlık, o hafta bizim mahalledeki ışıklar kesilmişti, ama sadece sokak lambalarının ışıkları yoktu, bende telefonumun ışığıyla eve doğru ilerliyordum.. Kapıya geldim, anahtarı soktum açılmıyor, deniyorum deniyorum yok, zile basıp kadını da uyandırmak istemiyorum, birden sol taraftaki sayalık gibi bir yer var oraya taş atıldı, gidip baktım, bizim camın perdesi oynamıştı.
"Annee, sen misin ? "
Yok gittim tekrar kapıyı açtım yine yok, bu sefer yine taş atıldı ama daha şiddetli ve daha hızlıydı bu taş, hemen koştum, birden bire bozuk olan sokak lambası yandı 7-8 tane köpek orda bekliyor bana bakıyorlardı, hepsi siyah renkteydi, cinslerini tam secemedim ama gözleri sadece bende hiç hareket etmeden hiç kıpırdamadan sadece bana bakıyorlardı, belki o ışık yanmasa ölücektim ve bu satırları size anlatamayacaktım..
Ben hemen kapıya koştum, kapıyı iteklememle annemi karşımda görmem bir oldu..
"Oğlum niye içeri gelmiyorsun"
Ben içeri girmek istiyorum giremiyorum o an nasıl bir duygu içerisindeyim anlatamam bir yandan kurtuldum diye sevinirken garip garip olaylar köpekler git gide yaklaşıyor bana..