Fidan’la biraz daha öpüştük. Zeynep dudaklarını ısırarak kapıda bekliyordu. Yanına gittik. Biliyordum ki Zeynebin canı da şimdi yarak istiyordu. Ama onu şimdi gibemeyecektim. Zeynebin dudaklarını öpüp, zütünü avuçladım ve “Seninle sonra görüşürüz, hadi gidin şimdi!” dedim. Birlikte sessizce gittiler. Ben de kapıyı kilitleyip, tekrar yattım uyudum.

Sabah saat 9 gibi Meryem’le Zahide beni kahvaltıya çağırmaya geldiler. Kalktım, kapıyı açtım, onları içeri alıp, ikisini de dudaklarından öptüm ve giyinmeye başladım. Ben giyinirken Meryem de aynı şeyi sordu, “Nurcan’la evleniyormuşsun, doğru mu bu?” diye. “Evlenmeyim mi peki?” dedim. “Birbirinizi seviyorsanız evlenin tabii… Hem Nurcan çok güzel bir kız, aynı Prensesler gibi! Erkek olsam, ben de onunla evlenmek isterdim!” dedi. En son gömleğimin düğmelerini ilikleyip, “Ama siz de çok güzelsiniz!” dedim, zütlerini avuçlayarak. Bu dediğime sevindiler. Sonra bunları önüme katıp, yukarı çıktık, kahvaltıya.

Kahvaltı masasında annemle babamın düşünceli olduklarını gördüm. Pek fazla da konuşmuyorlardı. Ben de fazla konuşmadım, sessiz sakin kahvaltımızı yaptık. Kahvaltımız bitmek üzereyken, Fidan geldi masaya, elinde bir iki broşür ve kitap vardı. “Harun abi, bu sene ben Üniversite sınavına gireceğim… istediğim Fakültelere bir bakabilirmisin?” dedi. Fidan tepemde ayakta dikilirken uzattıklarına göz attım. “iyi, güzel! Umarım istediğin bölümü kazanırsın!” dedim. izmir’de, benim okuduğum Fakülteye girmek istiyordu. Babam, “Kızım sen hele bir sınavı kazan, Harun abin sana yardımcı olur!” dedi. Annem de, “Hem izmir’i kazanırsan kalacak yer sorunun olmaz, bizde kalırsın!” dedi. Fakat Fidan’ın derdi başkaydı, “Yok, kazanırsam, ilk sene yurtta kalmayı düşünüyorum… Belki ikinci sene de okuldan kızlarla eve çıkarız!” dedi. Annem de, “Sen bilirsin kızım, bizde teklif var, ısrar yok!” dedi.

Kızlar elbirliğiyle sofraları kaldırdılar, bulaşıkları yıkadılar. Ben de babamla verandada keyif çayı içiyordum. Ozaman babam açtı Nurcan meselesini. Ramazan çavuşun karısı da akşam düğünevinde kadınların yanında anneme söylemiş, Nurcan’la Harunu evlendirelim diye. Babam, “Ne diyeceğiz şimdi bu Ramazan çavuş Dürzüsüne? Kızla evlenmek istiyormusun?” diye sordu. Ben de, “Baba, Nurcan iyi kız, hoş kız, evlenmek isterim, ama bunun için birbirimizi tanımamız lazım, topu topu bir iki saat anca konuştuk!” dedim. Babam, “Annenle de aramızda konuştuk, Nurcan değil, Padişahın kızı dahi olsa, zaten okulun bitmeden asla evlendirmeyiz seni! Ama eğer kızı gerçekten istiyorsan, böyle de olmaz! Milletin ağzı torba değil ki büzesin, köylü şimdiden dedikodu yapmaya başladı. Kendi aramızda adını koyarız, söz gibi birşey yaparız, ondan sonra rahat rahat gezer dolaşır, konuşur, birbirinizi tanırsınız! Tamam mı?” dedi. “Tamam baba!” dedim.

Çayım bittikten sonra ben duş aldım, üzerimi değiştirdim, hazırlandım. Babamla annem de hazırdılar. Saat 12’ye 5 kala Ramazan çavuşun arabası kapıdaydı. Biz arabaya doğru giderken, evdeki kızlar da verandaya çıkmışlar, merakla arkamızdan bakıyorlardı. Ramazan çavuş indi ve sağ ön kapıyı açtı, babam öne otursun diye. Nurcan da arkadan indi, annem binsin diye kapıyı tuttu. Annesi inmemişti, arkada ortada oturuyordu. Annem de annesinin yanına oturdu. Ben de kapıyı tutup Nurcan’ın binmesini sağladım. Amacım en son binip Nurcan’ın yanına oturmaktı. Nurcan çok sexy görünüyordu, beyaz gömlek ve diz üstü etek giymişti. “Biraz yanaşırsanız ben de buraya oturabilirim!” dedim. Ama annesi oyunbozanlık etti, “Oğlum yakışık almaz, millet bakıyor, sen gel bu tarafa yanıma otur!” dedi. Mecburen Nurcan’ın kapısını kapayıp öbür tarafa geçtim, annesinin yanına oturdum. Ve hareket ettik.