Mehmet

Bugün Resul ile o genel eve gittik. içeri girdik bizi 4 tane kadın karşıladı. Daha sonra birisi daha dışarıya çıktı. O dışarıya çıkan sana o kadar çok benziyordu ki Eda. Unutmaya gelmişken yine seni hatırlatacak birşey buldum. Daha sonra Resul "Arkadaşım Gamze ile gidecek ben de Gülçin ile." dedi ve Gamze bana bakmaya başladı. Biraz tuhaf bakıyordu bana. Anlam veremedim. Daha sonra elimden tutup içeri girdik. Bana adımı sordu, ben de Mehmet dedim. Ses tonu da Eda nınkine o kadar benziyordu ki. Şok bir vaziyeyle ona bakıyordum. Bana "Ne oldu neden öyle bakıyorsun." dedi. Ben de "Seni daha önce çok yakın bir arkadaşa benzettim.. Nerdeyse aynı herşeyiniz." dedim. Bana "insanlar birbirlerine benzer." dedi. Üstünü çıkartmaya başlayacaktı ki elini tuttum ona "Dur. Ben bunu istemiyorum." dedim. Daha sonra bana şaşkın şaşkın bakarak "Neden" sorusunu sordu. "Bak benim bir kız arkadaşım vardı. Canımdan çok sevdiğim, kaç yıldır onu unutmaya çalışıyorum. Belki unutmamda etkili olur diye buraya geldim. Ama bunun olabileceğini sanmıyorum. Kusura bakmayın, saatlik ücretinizi yine de öderim ben. Birşey yapmasakta olur." dedim. Bunun üzerine o da üzülerek "Tamam, ama gel yatağa kağanı dizime koy, bana ne oldu ne bitti anlat baştan sona." dedi. Bende onun dediğini yaptım. Bana uzun zamandır göremediğim o anne şevkatini gösterdi. içimi ona döktüm. Eda seni çok özlüyorum. Bugün genel eve gittim, sana benzeyen bir kadın çıktı karşıma aynı senin gibi. Ses tonu herşeyi. Unutmaya giderken yine seni hatırltacak birşey buldu bu hayat...