Eda
Bu kadar kötü olan durumlardan sonra. Mehmet yine yaptı yapacağını. Beni mutlu etmeyi yine becerdi. Okul çıkışı beraber yolda yürüyorduk. Mehmet çalışmak için markete gidiyordu bende eve gidiyordum. Daha sonra beni okula yakın bir parka zütürdü. Parkta elimden tut gözlerime baktı ve bana ‘’Eda, ben, sen hayatıma girdiğinden beri kendimi çok mutlu hissediyorum. Yaşama sevinci oldun bana. Hayatıma iyi ki girdin iyi ki varsın. Her zaman hayatımda ol. Ben seni çok ama çok seviyorum. Belki sana bu cümleyi kuran çok olmuştur. Onlardan farklı olarak ben seni annem gibi seviyorum.’’ Dedi ve bana sarılmaya başladı. Bende ona. O kadar sıkı sarılıyorduk ki. Sanki bu koca dünyada sadece ikimiz kalmıştık sanki. Ben de ona ‘’Sende iyi ki varsın Mehmet, hayatımda ol her zaman beni bırakma. Bende seni babam gibi seviyorum.’’ Dedim. Baba seni buldum. Bir parça da olsa. Hala senin hayatta olmadığını bilmiyor. Anlatamadım…