Yaşanabilecek en saf sevgiyi uzaktan tattığım ilk, Gerçek aşkımdı. 8 ay boyunca öyle uzaktan sevdim be beyler.
Bakmaya bile kıyamazdım, kendimden kıskanırdım.. Zaman zaman bilgisayarın başına geçip onun fotoğrafını açıp 1-2 saat izlemişliğimi hatırlarım beyler be..
Uyurken kulaklığı takıp onun fotoğrafına bakarak daldığım aylardan bahsetmiyorum bile.
Onu 15 saniye daha görebilmek için 45 dakikalık yol yürüdüm ben. Kafamın içinde bir şey beni zamanla yiyip bitirdi..

Hani derler ya "Kimseye körü körüne bağlanmayın".
Bazen bunun seçimi size kalmıyor beyler...

Bazen biri için aylarınızı verirsiniz uzaktan, neden olduğunu bilmeden bile, mantıklı bir açıklama olmadan bile, sadece izlersiniz öyle... Elinizden avcunuzdan zaman akar, çevreniz hayatına devam eder, sizse en güzel yaşlarınızda gece 2ye 3e kadar birini düşünmekten uyuyamazsınız.
En acı kısmı da o kişinin haberinin bile olmamasıdır ama bunu çok takmazsınız aslında.

8 ay sonunda bütün kaybetme korkularımla beraber herşeye katlanıp, artık bu yükü taşıyamayacağımı farkederek karşısına geçip söylemiştim...
Ne oldu biliyor musunuz beyler
Konuştuk. inanamıyordum lan gece mesaj atmıştım ve onunla konuşuyordum, aylardır içimde yaşadığım herşeyi klavyenin elverdiğince açıyordum ona.
Onu başkalarına değil de ona anlatıyordum...
1 Hafta konuştuk ve sonra beyler
Hayattaki en sevdiğim varlık artık benim sevgilimdi...
Dünyanın en mutlu insanıydım beyler düşünebiliyomusunuz lan artık o benimdi. Imkansız gözüyle baktığım 9 aylık platonik aşkım artık sevgilim olmuştu. içinde bulunduğumuz şartlar ve kızın utangaçlığı nedeniyle elini bile tutmamıştım, yaşanmış hiçbir şey yoktu ama.
Ona sürekli iltifatlar yağdırıyordum. Ne yapayım ki beyler ne kadar sevdiğimi biraz olsun bilsin istiyordum.
Nerden bilebilirdim ki 2 günde sıkılıp gibtir olup gideceğini...

Ben en saf, en temiz, en masum duygularla onu korurken meğer böyle yapınca gidiyorlarmış be beyler...
bin olmak lazımmış, terslemek lazımmış, umursamamak lazımmış. Nerden bileyim ki ben ?
Sevmek neden karşıdakini şımartır ki be.. Değer vermek neden sadece egosunu tatmin eder ?
Sadece 2 gün sürecek bir ilişki için 9 ayımı verdim ve bittikten sonra bugün tam 2 buçuk sene oldu.
Hani derler ya "Unutursun kimler gelip kimler geçecek "

Bazen bazı şeyler geçmiyor be beyler...
2 buçuk sene sonra hala bu saatte uyanıksam, vardır bi terslik...
O daha ilk günden hayatına devam ederken neden ben bunca zaman içimde hep bi boşluk hissetmek zorundayım ?
Hiç haketmeyen birini bile köpek gibi özlüyorum.
Ama şunu farkettim ki ben 8 ay sadece kendi kafamda bir profil yaratıp ona aşık olmuşum. Ve kaç yaşıma gelirsem geleyim onu hep özleyecem beyler.

Peki neden böyle olmak zorunda ?
Neden adam gibi adamlar hep yaralanan taraf ?
Anlamıyorum beyler..
Bir erkek olarak milyonlarca insandan fazla gözyaşı dökmüş biri olarak size son bi tavsiyem var

Elizindekinin kıymetini çok çok iyi bilin, zaman ne gösterir kimse bilmez. Hiçbir şeyi ertelemeyin, yapmak için fırsatınız varsa durmayın, yarın çok geç olabilir beyler ...

Üzmeyin Kendinizi, Kalın Selametle...