Sercan defnedileli bir hafta olmuştu. Ahmet bu sürede buoyuubozarimlarda kalmıştı. Buoyunubozarim, Demir, Yücel, Burhan ve Ahmet otoparkta oturuyorlardı.
Y: Ahmet şu parayı alda bana bir sigara al.
A: Ne alayım abi?
Y: Kent d-range.
A:Tamam Abi.(hemen gider)
Y: Buoyunubozarim yolladım çocuğu iki dakika konuşalım. Ne olacak bu çocuğun hali.
B: Kalacak yer ayarladım Mustafa abinin yanında kalacak. Orda kalması onun için daha güvenli.
Y: Anladım da neden daha güvenli.
B: Akşam Demirle konuştuk. Ne kadar torbacı varsa mahallede hepsini kıracağız.
Y: buoyunubozarim kafayımı yedin torbacı dediğin adamlar o kadar boş değil. Hadi kırdın eyvallahta bunların arkasındakileri kendine düşman edeceksin. Sercan için bu kadar bela değmez aga.
B: Sercan için yapmıyoruz Ahmet gibi çocuklar için, doğmamış çocuklar için.
Y: Sen bilirsin.
B: Süleyman abinin yanına gidelim Yücel senle Demir Burhan burda kalsın.
Y:Tamam buoyunubozarim.
Süleyman’ın oto yıkamaya gittiler. Süleyman’la selamlaşıp dertlerini anlatmaya başladılar.
B: Abi bu Sercan olayını biliyorsun.
S: Evet yazık etti kendine.
B: Abi bu uyuşturucuyu kullanma yaşı gitgide düşüyor. Bu mahallede ne kadar torbacı varsa hepsinin kolunu bacağını kıralım mahallenin gençlerinden elini kollarını çeksinler.
S: Kardeşim güzel düşünmüşsün ama ekgib düşünmüşsün bu torbacıları kıralım ama ya onların arkasındakiler.