Uzun metrajlı araba da kullanmış olduk bu Antalya yolunda. Ağabeyle beşer saatten on saat sürdük maşallah * Uzun yolda sürmek de ayrı keyif, hele bazı kısımlar varki o yolda dümdüz ama sürekli tepeler var ufak ufak, bir tırmanıp bir iniyorsun. ( Bu noktada yazı yazmak için yan odaya geçtim ve geçmişken elimi yıkayayım dedim üşenip mutfakta sabun yerine deterjanla yıkadım yanlışlıkla, gelişmeleri beraber izleyeceğiz. ) Yolda genelde TSM dinledik bu bana çok küçüklüğümü hatırlattı daha 5 yaşımdayken de ailece arabayla gezerken uzun yolda özellikle TSM çalardı ki çok güzel gider uzun yola. Neyse Afyonkarahisar' a vardık -Karahisar' da kullanılsın üşenmeyelim- ve lezzet durağı bellediğimiz ikbal tesislerine girdik. Uzun süre araba kullanınca insanın poposu küçülüyor, ordan sonra da devam ettik, Antalya' ya ağabey öncülüğünde girdik ki tabelayı görünce kornaya da bastık! Sonra Kepezüstü' nde durup bir baktık şehre ve sonra amcalara vardık.Şehir büyümüş yine ve iyice gelişmiş. Sizin oralarda yürüyen merdivenli üst geçitler var mı caddelerin üzerinde? Aile saadeti var ve hoş beş ediyoruz şimdilik. Beş dakika mutfağa girip yazdım bunları, bir de yanında not defteri taşıyanlara özeniyordum, bir de Pepinot Hanım' ın vapurdaki yazısınıa özendim, bir de bu yazdığım müthiş güzel defteri bana müthiş güzel bir bayan hediye etti, kapaktaki eserin ismini de burdan kendisine sıfat olarak armağan ediyorum "Morning Glory" üstelik bu hanımı çok da özledim bakalım ne gün göreceğiz güzel yüzünü, yahut diğer sevdikleri?