aga sınıfımdaki tüm kızlar beni "egoist, insanları aşağılayan, umursamaz" olarak tanımlar. yani karakteristik olarak beni asla övmezler. yeri gelir çok çocuksusun yeaa, derler, yeri gelir "sen niye bu kadar iticisin?" derler. ama gel gör ki, sınıftaki 15 kızdan 4 üyle çıktım, 2 kızın da bana platonik olduğunu öğrendim. * benimde karakterime işlemiş, konuştuğum kişiyi şakayla karışık aşağılarım. severim bunu. hele bir de karşımdaki kızsa, onu sürekli gömerim. ama bu gömme sonucunda kızın yüzünde mutlaka bir gülümseme olur, işin püf noktası burada. yoksa gidip kıza "tipini gibim eheh" dersen olmaz tabi.

şimdi sana yaptığın iyi veya kötü diyemem, çünkü nasıl yaptığını bilmiyorum. belki de gerçekten de suyunu çıkarmışsındır, belki de doğru yoldasındır. daha detaylı bir şekilde anlatman lazım.