sadece aranızdan değer verdiğim, derdimi paylaştığım, dost bildiğim yazarlar kendilerine iyi baksınlar istiyorum..
hepiniz de hoşçakalın(:

edit: buraya bakarlar.

kirlangic tavsiyesi..
siz siz olun insanların kalplerini yormayın.
çünkü bilin ki, aynısını yaşamadan ölmeyeceksiniz.
bazen bir fısıltı, bir çığlıktan daha çabuk ulaşır hedefe.
bunu kime sormalı bir fizikçiye mi yoksa bir şaire mi..
peki yaşarken kalbimizin durmasını kim açıklayabilir.
her neyse.
defalarca başlığını da açtığım gibi,
gönül bağı kurduğunuz her şeyden ölene kadar sorumlusunuz dostlar hatta öldükten sonra da. bunu bilerek yaşayın.
kimseye olduğundan başka gözle bakmakta ısrar etmeyin.
size sizden iyi dost olmaz, olmuyorsa zorlamayın işte. boşverin.
gözünüzden düşmeye hazırlanan yaşa izin vermeyin.
üzüldüklerinizi susun.
anlatmayın.
haysiyetinizin susma hakkı var, ona izin verin.
size yapılanları unutmayın.
ama unutun.
boşlukta asılı kalmayın.
boşluk öldürür.
ve son olarak kuzuları öpün, sevin ama kesinlikle yemeyin.