25 yıl önce, koleje yeni başlamıştım sanırım, bakmaya gittiğimiz bir lojmanda daha önce ruh hastası birileri yaşıyormuş; mutfak kan kırmızı boyanmıştı falan.. çatıda, giden adamın geride bıraktığı, küçücük bir kafeste, 40 derece güneşin altında sersefil, perişan halde, başının üstünde yesin diye bırakılan bir parça kokmuş et ile birlikte koca bir akbaba görmüştük ve kaçarcasına uzaklaşmıştık.. hala üzüntüsünü duyarım, keşke bi ormana bıraksaydık nasipsizi, niye korkup kaçtık diye.. biz bu hayvanlara yaptığımız eziyetleri ahirette nasıl ödeyeceğiz acaba...