kimse yancılarına bakmak zorunda değil, ama nasıl bir gelenek oluştuysa bu normal bir şey gibi görülüyor. iskandinav ülkelerine bakıyorum, başkannın kalbur üstü bir vatandaştan farkı yok. görevi bıraktığında ne gemisi oluyor ne gemiciği. şu anki yöneticilerin banka hesapları bırak kendisini, 3-4 nesil torununu zütürecek rakamlara ulaşmış.
normal mi sence bunlar? yoksa biz millet olarak alıştık mı bu deli saçması, halkı gibmeye dayalı sisteme?
çocukluğumdan beri torpillere şahit oluyorum, ilkokulda okul birinciliğim elimden alındı (birinci yaptıkları çocuk da, müdür de cemaatçiydi), babam devlet dairesinde çalışıyor, torpilin-rüşvetin-iftiranın haddi hesabı yok, yıllardır akp\'li olan babama hak ettiği kadroya gelmesine en az 10 yıldır cemaatçi huur çocukları mani oldu, iş bilmeyen adamlar devleti korkunç zarara uğrattılar, akp bunların hepsine göz yumdu çünkü cemaatin oyuna ihtiyaçları vardı, ülke kimsenin gibinde değil. bil bakalım hangi tarihten sonra babam terfi aldı? 15 temmuz. akpnin cemaate ihtiyacı kalmayınca anca yerine geçebildi babam.