bu son kısımdan sonra bayağı moralim bozulmuştu o yüzden ara verdim, zaten çokta ilgi olmadı beyler.. bu yüzden bazılarını kırmamak adına devam ediyorum, o son kısımdaki işi çok uzatmıyım ama şunu bilin, anne ve babama kendi elimden broşür kağıdı verdim.. işin en acısıysa, annemin arkadaşına "oğlum çok güzel bi iş buldu selda, yakında da evlenir inşallah" demesiydi.. kafamda kocaman bir ayı başlığı içinde bunu dinlemekse çok acıttı.. her neyse, o gün bir şekilde bitti.. akşam eve döndüğümde, yine beklenmedik bir ilgiyle karşılaştım.. nasılsa iş bulmuştum, hatta babam adresini vs. sordu iş yerinin bir ara uğramak için.. o an aklıma gelen bi ismi salladım, yakında nasıl olsa söylerim diyordum palyaço olduğumu.. ama o anlık üzmek istemedim.. odama geçtikten sonra, sürekli buluşmayı düşünmeye başladım.. nasıl davranmam gerektiğini vs. sorguladım.. çünkü onu davet ederken aslında bi mahçupluk hissetmiştim.. keza bana kan kanseri olduğunu söylediğinde verdiğim tepki çok ucuz kalmıştı.. öylesi bir hastalığa resmen boğazım düğümlenerek hiçbir şey söyleyememiştim.. birazcık kendimi affettiririm, hemde birazcık gönlümü avuturum diye düşünmüştüm..