/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +16
    Part 4

    Köyüme varmıştım. Etrafta kokan inek, öküz dışkıları.. Islak toprak kokusu. insanın içine köy sevgisi serpiyordu. Hemen koşar adımlarla evime doğru sprint attım. Köyümüzün nüfusu çok azdı.Bu yüzden evler arası mesafe de hayli fazlaydı...

    Evime varmıştım. Annem içerde uyukluyordu kesin.xd.Yapmayı çok sever de ehehe.

    Evime ağır adımlarla giderken evimizin dört bir yanında çevrili kaya tuzu ve çatıya asılmış kağıtlı kemik parçaları vardı. Pencerelerin önüne dizilmiş yanık tezekler, evin dış kapısının önündeki kocaman oyuk ve içindeki kokuşmuş etler beni ürkütmüş ve düşündürmüştü.Ama ben bunları fazla düşünmeden kapıyı çaldım.

    ilk çalmada çıt yok.

    ikinci çalmada çıt yok.

    Üçüncü de çıt yok derken..

    Kapı aralandı. Annemi gördüm ve hemen üstüne atladım. Yanağından öptüm ve:
    -Oyy uşağum gelmiş yer oni anasi..

    Şivesi bile çok tatlıydı anamın..
    Hemen içeri girip baya bi muhabbet ettik. Gülüyordu ve bu beni çok mutlu ediyordu...

    Keşke sonsuza kadar gülebilseydi...
    ···
    1. 1.
      -1
      Of şiveli annenin killi gotunu gibem
      ···
   tümünü göster