Bu yukarda gördüğüm yüzük ile aynı yüzük olmalıydı şaşırdım ve yüzüğü incelemeye başladım içinde arapça olduğunu tahmin ettiğim şeylwr yazılıydı yüzük eski gözükmesine rağmen gökyüzü gibi aydınlıktı yerine bıraktım tam o sırada küçük tahta kapak üstümüze kapandı o korkusuz Mahmut birden bağırıp kapıya koşmaya başlamıştı kapağa vurup itmeye çalışıyordu sonunda açmayı başardı ben hala pozitif düşünerek rüzgar çarpmıştır dedim (şimdi yazın rüzgar mı olur diyen bile çıkar yukarda buna benzer bir huur çocuğu var bi orayı okusun.) ama Selim ve Mahmut bu fikrime katılmadı ve artık gitmemiz gerek dedi bende tamam siz çıkın taşın orda bekleyin ben 5 dakikaya geliyorum diyip orada buluşmak üzere sözleştik Mahmut ve Selim hızlı adımlarla bu küçük ve çürümeye bırakılmış okulu terk ettiler.