Herkes sorununu anlatacak içinden geldiği gibi . Hepimiz diğer insanlar gibi taşıyamadığımız için acıları , buradayız ve hiç birimiz yalan söyleyecek kadar cesaretli değiliz .

Amerikan filmlerinde ki gibi olmadı tabi ki . Herkes çekinerek anlatabildiği kadar anlattı derdini . Özellerini anlatamam sizlere ama gerçekten çok kötü durumda olan ve bu adam böyle nasıl yaşayabiliyor diyeceğiniz hayat hikayeleri dinledim o gün . Ağlamak isteyenler ağladı . Döktü içini dibine kadar .

Ruhlarımız sorunlu diye anılıyordu bize bunların normal insanlar tarafından yapıldığı bilinmeden . Nasıl yaşıyorsunuz lan bu kadar kötülükle diyordum normal olanlara. "Farkında olmadan ya da farkında olarak verdiğiniz zararların sonuçlarını görmediğiniz için sanırım" dedim içimden .

Tool - Parabola şarkısı arka planda çalıyordu . Bıçakları hazırladım ve herkesin önüne bıraktım . Bırakın dedim bütün düşünceleri ve yeni bir şey deneyelim . Yardımlaşmak için toplanmıştık sonuçta . O yüzden yardım etmeliydik saf ruhlara. Kim arınmak istiyorsa acısından öne çıksın ve anahtar kelimeyi söyleyene kadar keselim onu . istediği derinlikte istediği incelikte . Bizim gibilerin korkak olmadığını o zaman anladım . herkes kendini diğerlerine teslim etmeye hazırdı . Kimse zerre itiraz etmedi . Diplerde olan insanlar dünyanın en cesaretli insanlarıdır dedim içimden.

Günlük yaşam da kimsenin görmeyeceği yerlere kegibler atıyorduk . Sonuçlarını biliyorduk . Denize girmek hayal olacaktı en azından plaj gibi kalabalık alanlarda. Kimsenin bunu umursadığı yoktu . Bu gibi normallikleri çoktan aşmıştık .

Melodiye göre bile kestiğimiz oldu birbirimizi. Eğlenceliydi. Eğlenceyi nasıl tanımladığınıza bağlı . Bizi sorunlardan uzaklaştıran her şey eğlenceliydi.

Sıra bana gelmişti . Gözlerimi açtım ve elinde bıçak olan 4 kişi karşımda beni kesmek için duruyordu . Ürkütücü değil mi ? Hayır değil . Aklımdakiler gitsin yeter ki isterse 100 kişi olsun karşımda bunu sevinçle karşılayabilirim .

Yavaş yavaş kesiyorlardı beni . Çeliğin derime değmesi beni bu kadar mutlu edemezdi . Canım acıyordu evet . Sinirlerimin beynime acıyı ilettiğini duyabiliyordum . Ama mantığımla bu acıyı bastırmaya çalışmak dünyanın en iyi deneyimiydi . 4 farklı yere atılan 4 farklı anormal insandan çıkan bedenim üzerinde ki bu sanat eserlerini incelemekten kendimi alamıyordum . Kanımın sıcaklığı derimin üzerindeyken daha bir başkaydı .