Beni tanımamıştı bende daha fazla belli etmeyip. Kendimi toparladım.
- Iıı tamam arkadaşlar. Planı bugün yapıcaz ve yarın akşam başlıcaz. dedim.
Selahattin gitmeden önce ek olarak küçük bi karalama tahtası istedim ve gelir gelmez planı yapmaya başladık. Bütün gün boyunca onlarca senaryo oluşturduk ve en sonunda neredeyse bizim için kusursuz olan planı bulduk. Galeri şehrin lüks semtlerinden birindeydi ancak iki semt sonrasında Şehir merkezine doğru giden bir çevre yolu vardı. Çevre yolu bir bölümde iki yamacın arasında kalıyordu ve bu iki yamacı birbirine birleştiren bir köprü vardı polisler %90 peşimize takılacaktı. Ve köprüden geçersek köprüyü patlatıp rahatlıkla onlara 10 km fark atabilicektik. 10 km fark ise altımızdaki arabalarla ulaşılamaz bir hal aldırıcaktı mesafeye. Köprüden geçtikten sonra asfalt yol 8 km sonra bitiyordu asfalt yol bitiminde 2 ayrılıyor ve bir yol ormanlık alana gidiyordu. Ormanlık yola sapıp 20 km gittikten sonra boş bi alanda arabaları park edip hep birlikte servis tarzı bir araca binip kaybolucaktık. Plan bitiminde saat epey geç olmuştu ve gelen adamların hepsi çıkmıştı. Son olarak Mert yani abim çıkıyordu depodan. Bana döndü .
- Sen .. Biyerden tanıyorum seni sanırım. ismin neydi?
bir süre cevap vermedim gözlerim doluyordu.
+ Ben pek çıkarmadım seni kardeş. ismim Sedat. dedim.
Kafasını selam vererek sallayıp çıktı.
Melih yanıma yanaştı
- niye yalan söyledin abi adama. Nolucaktıki dedi.
+ Bu iş böyledir onların yanında artık bana Sedat diyiceksin. Dedim.
- Eyvallah abi. diyip yatacağı yere gitti.