Yanım boş olduğu için rahatça uzaniyordum ki Adana otogarinda 20 yaşlarında biri geldi sevdiğim cam kenarına oturdu traşından ve elindeki telefondan askere gideceği belliydi. oturdu ilk bir iki saat konuşmadık ama yolculuk böyle gitmez di ilk o konuştu derken uzun bir sohbet başladı ve benim kadar talihsiz biri oldugunu anladım.

"Benim yaşlarimda arkadaşinin kavgasinda birini bıçaklayıp hapse girmiş sevdiği kız da o hapishanedeyken başkasını bulmuş o da her yıl tecil ettirdigi askerliğe kendini avutmak için gitmeye karar vermiş" olay tabiki bu kadar basit degil belki bunun için bile bi hikaye yazılabilir ama bana bunun bizi bağlayan tarafi bana öğrettiğiydi: Kimsenin sevgisini kullanma!