Koğuşa döndüm binbir türlü şey düşünüyodum. Burdan nasıl çıkıcam ? Çıkınca ne olucak. ? Sedat nerde ? . Günler geçip gitti herşey standart ilerliyordu. Melihlede gün geçtikçe daha samimi oluyordum.
Yemekhanedeydik. Melih herzamanki gibi susarak yemeğini yiyordu. Birden kafasını kaldırdı.
- Furkan abi.
Noldu dercesine gözümü kırptım.
- Abi ben hergün bunu düşünüyorumda. Sence burdan çıkınca yıllar sonra ne olacak.
+ Nasıl yani. ?
- Yani abi ben 15 sene yedim sen 20 sene. düşünsene abi sen 45 yaşında olucan , ben 33 yaşında.
sence nasıl olucak eski tandıklarımız nerde olucak.
+ Mesela sen buradan çıksan şimdi napardın?. diye sordum
- Bi sevdiğim var abi Ayşe diye. ilk onun yanına giderdim. Sonra annemin.
+ Başka kimsen yokmu senin.
- Hep böyleydi ben ayşeyle çocukken tanışmıştım birlikte büyüdük fakir bi mahallede mutlu mesut geçinip giderdik ama babam ölünce ailenin bütün yükü bana kaldı. daha 8 9 yşaında kız kardeşlerim var. el mahkum okulu bırakıp çalışmaya başladım bi restorantta Ayşede okumamıştı oda bi elbise dükkanında çalışıyor şimdi.
+ Peki burda ne işin va roğlum senin.
- Abi dedimya bi kadını bıçakladım ama isteyerek olmadı bizim semtte çok taktan insan var ozamanlar da paraya sıkışmıştım borç aldığım çocukta adı Celallettin. böyle şeyler yapıyordu. Bi gün beni sıkıştırdı parasını istedi ama param yoktu anlamadı kız kardeşlerimi annemi öldürmekle tehdit etti. Sonra bi yol daha olduğunu söyleyip o öldürdüğüm kadını gösterdi bana . Onda çok para var zengin falan diye aklıma girdi o kadından zorla parayı alıp borcumu kapatıcaktım. Ama kadın bağırmaya başladı bende ilk defa yapıyordum böyle bişeyi kokrtum teleşlandım sussun diye bıçakladım ölüceğini tahmin edemedim.