Hem amdan, hem zütten! Amcasının oğlu Recep’le gibişiyor! Hatta Recep…” dedi sustu. “Evet, hatta Recep?” dedim. “Şeyy… Recep Zahide’ye söylemiş… işte benimle de gibişmek istiyormuş… ama ben Recep’ten hoşlanmıyorum, gıcığın teki… onun için istemedim!” dedi.

“Peki tamam, anlatabilirsin, ama bir şartım var!” dedim. Daha şartımın ne olduğunu dinlemeden sevinçle boynuma sarıldı. “Dur biraz, şartımı dinle!” dedim. Geri çekilip, “Tamam, söyle!” dedi. “Zahide’ye anlatacaklarını benim yanımda anlatacaksın, tamam mı?” dediğimde, sevinçle, “Tamam! Hem o zaman hemen inanır!” dedi. Suratında yine o sinsi gülümseme belirmişti. Telefonumu çıkarıp, “Zahide’ye bu resimleri de gösteririz!” dedim ve yarağım zütündeyken çektiğim resimleri gösterdim. Meryem resmen aptallaşmış bir halde resimlere baktı. Telefonu geri gömleğimin cebine koyup, yola devam ettim. Orman yolundan geçip köye girdik.

Arabayı yine evlerine 100 metre kala durdurdum. Meryem inip evlerine yürürken, ben de Zahide’yi gibme planları yaparak, Vedat’ların evine doğru devam ettim.