Bir gün mahallenin binleriyle toplanmış maç yapıyorduk. Ben sürekli kaleye geçmekten artık profesyonel bir kaleci olmuştum. Bizim kadro daha iyi olduğundan top bir türlü bizim kaleye gelmiyordu, çok sıkılmıştım. Karşı kaleci topu bizim kaleye kadar dikmişti. Topun bana doğru gelmesi sevinciyle gaza gelip topu diktim. Top kimseye değmeden aşağı yokuşa doğru gitmişti. Tüm binler hep bir ağzından "ataan alırsipooor!" diye bağırdı. Top daha fazla gitmeden koştum. Yokuşun aşağısından Necmi abi geliyordu. Tam ayağına oturan topu bize doğru dikti o esnada ayakkabısı da fırladı. Seke seke ayakkabısının yanına gidip "ben de oynim mi lan, he?" dedi. Çoğumuzun kirvesi olan Necmi abiyi kıramadık. Herkese baştan aşağı göz gezdirip. "Hikmet'le ben siz hepiniz, uyar mı lan?" dedi. Kirvemin o kadar kişi arasından beni seçmesinin verdiği gururla "uymayan uydururuzz abimm!" diyip Necmi abinin yanına koştum ve kirvemin paçalarını çoraplarının içine sokmasıyla maç başladı.

Necmi abi gaza gelip "biz ikimiz siz hepiniz" havalarına girmese belki az mücadele olucak maçta ama yok böyle ezilmek dıbına koyim. Maçın bazı zamanlarından bazı diyaloglar: