Eski Dünya’dan kalan teknolojik birçok alet 20 sene önce kullanılamaz hale gelmişti. Yelken 17 yaşındaydı. Uzun siyah saçlı, babası gibi uzun boylu, gözleri kahverengi,iri sayılabilecek cüssede bir gençti. Bu yüzden Eski Dünya’da çekilmiş hiçbir videoyu izleyememiş,ses kayıtlarını dinleyememişti. Sadece ondan önce doğupta bu ayrıcalığa erişebilen insanlar bunu başarmıştı. Bu yüzden onların anlattıklarını duymakla yetiniyordu.
Omzunda birinin elini hissetti. Kafasını döndürüp arkasına baktığında kumandanı karşısında gördü, şaşırmıştı. Düşüncelere dalıp gittikten sonra kumandanın konuşmasını bitirdiğini ve mürettebatın da dağıldığını farkedememişti. Şaşkınlığını üzerinden atmaya çalışıp beyaz kaptan kepi takan ve üzerinde de bembeyaz üniforma bulunan kumandana baktı. Adamın yemyeşil gözlerinin altındaki beyaz tabaka kan toplamıştı, gözlerinin altı şişmişti. Uzun zamandır uykusuz ve yorgun olduğu yüzüne bakınca net bir şekilde anlaşılıyordu. Hafif bir öksürükten sonra kumandan gözünü denize dikti. “Masmavi okyanus, bembeyaz bulutlarla çevrili bir gökyüzü buradan böyle bakınca Dünya ne kadar güzel bir yer gözüküyor değil mi Yelken ?” Başını kumandanın baktığı yere doğrultarak “Evet” dedi Yelken. “Gerçekten çok güzel gözüküyor, büyüleyici.”