Part 5 :

Perdeleri henüz asmamışlardı .
Deryayla annesi sofra hazırlıyorlardı.
içimdeki duruluğu annemle babam bozmuştu .
Sokağın başından bağrışları geliyordu .
Duymamazlıkdan gelmeye çalısyordum ki Deryayla annesi cama çıkmışlardı.
Pencere kapalıyken bile duyuluyordu demekki .
Apartmana gelince yankı sebebiyle daha da yükseldi ses.
Tabi o sıra camdan Deryayla göz gözeyim yüzüme bakıyor ama ben bakamadım .
Attım sigarayı iceri girdim .
Bizimkiler gelirken ben çıktım evden tartışma büyüyüyecekdi.
Bana sıçramasını istemedim.
Herzaman herzaman alışılmışlık vardı. Bu dengeyi bi türlü kıramamışlardı .
2 bira alıp parka oturdum .
O sıra Deryayı gördüm .Yaklaşınca
Derya :Marketten bişeyler alıp gelicem dedim zor çıktım evden .
Biliyorum şuan ne desem boş ama sabah bana dediklerini hatırla.Sen demedin mi ? \"Hiç bir dert unutulmaz değildir\" diye .
B: Tamam sen git merak etmesin annen Derya :Üzme kendini eve git bian önce
B:Giderim
Deyip umursamazcasına bi gülücük attım .
Saatlerdir bankda oturmakdan yapışmış gibi hissetmiştim .
Eve geçtim sonra bizimkiler uyumuştu .
Kafayı koyduğum gibi uyuyakalmışım.