Yaz aylarını onunla geçirdim. Ona aşkımı itiraf ettim hadsizce . O ise kendini aşağıladı. Sevginin ona ugramayacak kadar güzel olduğundan bahsetti. Bana inanmadı. Babası oldukten sonra kimseye inanamadı belki onun da payı vardır. Ailesi ile hep ince bir iplikle bağlıydı tıpkı ben gibi. Kanayan ortak yaralarımız vardı beni çeken şey buydu belki. Belkide gözlerine baktığımda yerli yersiz anlayabildigim bir dil daha içeriyordu o güzel gözler. Sonra ayrılık vakti geldi onun hayatında yeni bir serüven başlıyordu. Üniversite ye başlayacaktı. Kayda gitti geri geldiginde artık gelmemeye başladı tanıştığımız yere. Ona yazdım neden diye sordum hadsizce. Problemin ben olduğundan bahsetti. O gün 3 saat sonraya bilet aldım artık o şehirde bulunamazdim. Çünkü o benim yüzümden gelememisti tanıştığımız yere ve ben gittim sessizce