bu başlıkta askerlik anılarımızı paylaşyrz

@12 daha da öncesini anlatmam gerekiyor. üşenmiyorum amk anlatıyorum.
ankarada yarbayın kızını gibtiğimi öğrenen yarbay beni hakkariye sürgüne gönderdi.
yani yer hakkari:
şafak demiş amcık boncuk ama hala yardırıyorum. 31imi çekip rahatlamış bir şekilde geçtim yatağıma, tam uykuya dalıcam(gecenin de bi yarısı amk) kalkın dediler operasyon var. hay dedim anasını gibim böyle işin yaa. köylerden bir tanesine terörist baskını olmuş, evleri ateşe veriyolarmış falan. atladık helikopterlere, 200 kişiye yakınız.
köy yerinde ortalığı kan zütürüyordu, yaralılar inim inim inliyorlardı. hastaneyi bırakıp savaşa devam ettiler, çocuklar ortalıkta perişan, "baba baba" diye bağırıyorlardı. birden, atlılar çocukların üzerine dört nala gelmeye başladılar.
derken operasyon gereği helikopoterden helikoptere geçecek osmanlı ruhu taşıyan birine ihtiyaç duyuldu. atıldım. ortalık sis,pus. şarjorümün bittiğini havada farkettim ve ateş etmem gerekiyordu. çıkardım şarjörü ve havada değiştirdim, ateş ettim, hedefi vurdum ve kendimi karşı helikopterde buldum. fenaydı agalar.