Kiz durduk yere "seni yakin gordugum icin bir sey anlatmak istiyorum" dedi. Merak ettim. "tabi anlatabilirsin" dedim. Panpalar burasi cok fena acikli. Cok uzun anlatmayacagim. Ozetle, bunun 2 onceki sevgilisi bu kiza uzunca bir sure fiziksel ve pgibolojik siddet uygulamis. Kiz ayrilmak istedikce oglan yumusuyormus, kiz da barisinca tekrar basa sariyormus. Annesine babasina da soyleyemiyormus durumu. Sonra onceki sevgilisi su zibidi olan, bunu bu durumdan kurtarmis. Kahraman gibi resmen. Aylarca diger bebeyi tehdit etmis ustune yurumus, mekan falan basmis kizi biraksin diye. O cocukla sonra cikmaya baslamislar ama o da belali bir tip. Bunla da bozusmuslar ama kiz ona borcu oldugunu hissedip ayrilamamis. Bu hikayeyi o kadar cok detayli anlatti ki anlatsam roman olur.

Bunlari anlatinca sesi ara ara titriyordu tabi. Ulan dedim yine aglama. Cunku dayanamiyorum. Icim aciyor. Tabi ki agladi yine tek damla.

Simdi aslinda her sey oturuyor. Kiz neden boyle sessiz, neden yalniz, neden bu kadar guclu. Ulan bu kadar aciyi kim yasasa ve hayatta kalsa guclu olur, kimseye eyvallahi olmaz. Yemin ediyorum benim de gozumden bir damla yas suzuldu bunlari dinlerken. Onda birini yasadigimi dusundum bir an icin. Zaten kadina siddet uygulayan muallaklere gicigim, yakindan dinleyice cok sinirlendim ve uzuldum. Kiz hickirmaya basladi yine. Ben de bu asamadan sonra ciddi ciddi aglamaya basladim. Hickirmiyorum ama damlalari tutamiyorum. Gozumu siliyorum siliyorum olmuyor. Az once cok mutluydum ne oldu boyle, ne dinledim ben amk. Inanin su an bile icim bir garip oldu..