Evet, yer yüzünün durumu böyleydi. Bence dünya günden güne garipleştiği bir zamandaydık. Ama bu zamanda bana ne yapmak
düşüyordu ki?
Sadece araştırma yapmak stadyumda oturup maçı öylesine seyretmek gibiydi.
Ben o zamanlar belki bilgi ve kültürel olarak kendimi geliştiriyordum ama daha büyük bir fırsat bekliyordum.
Beklediğim şey Harekete geçmeme vesile olacak, dünyanın akışında büyük rol oynamamı sağlayacak bir olay .

1 Yıla yakın bir süredir bekliyordum..

Neyse işin ciddi kısmını geçelim ve hikayeye tam olarak başlayayım.

Mezun olacağım güne erkenden uyandık. Tabi aylar önce heyecan ile hazırladığımız giysileri, kokuları giyinip kuşandıktan sonra
üniversiteye doğru ilerledik.
Ailelerimiz ve tanıdık bir çok kişiyi üniversitede görmenin verdiği mutluluk ve o başarı hissi de çok ayrı bir tattır.
Klagib Üniversite Mezuniyet Töreni , konuşmalar vedalaşmalar, fotoğraflar ve mutluluğu bastıran bir hüzünün hissedildiği o ortamdan
diplomanı alıp çıktıktan sonra okul hayatımın bittiği aklıma geldi. Yağmur yağdıkça da aklıma gelir, hava gri bir renge bürününce ben
anılara dalıyorum.