Ceylin orta okuldan beri arkadaş olduğu Can ve Beyza ile beraber kalıyordu, Aynı zamanda Can ve Beyza sevgiliydi. 1 hafta sonra tekrar telefonda konuşurken Ceylin'in nedense iyi olmadığını hissettim, bana sürekli alışmam gerektiğini bir düzen kurmam gerektiğini söylüyordu. Ben burada bir düzen kurmaya çalışıyorum sende denemelisin diyordu. Ama böyle hissettiren bunlar değildi, sanki hayatında birisi vardı bilmiyorum öyle hissetmiştim, hayatında birisi mi var diye sorduğumda hayır nereden çıkardın dedi. Konuşma devam ederken Ceylin'in ev arkadaşı Beyza bileklerini kesti, sesinde ki o endişeli Hayır deyişini hala hatırlıyorum. Telefondan Ceylin'in bütün o an hissettiklerini duydum, endişe, korku... Ben de evde kudurdum, elimden hiç bir şey gelmiyordu resmen. Sabah ilk otobüse bilet aldım, Beyza'yı hastaneye zütürdüler, dikiş attılar serum bağladılar. Ceylin'le konuştum, geleyim mi dedim hayır gelmene gerek yok sınavlarımız var ikimizinde dedi, ben iyiyim dedi. Bende ısrar ederek tamam peki falan dedim ama almıştım bileti ve gidecektim.