Nayko’yla şehrin biraz uzağında bir tepede bira içiyorduk. “Şimdi ne yapacaksın komiserim?” dedim. “MX4’ü bulduğuma göre bir gülümsemesi bile tüm günümü gülerek geçirip mutlu eden, bir bakışıyla yaşadığımı anlamamı sağlayan, bir dokunmasıyla yeni bir şeyler hissedermişçesine titreten, her yanında mutluluk akan Ayşe’yi bulacağım dedi. Solucan deliği yarattı. içinden geçip kayboldu.