Içimden “Ne diyorsun be yarram” desemde ağzımdan “Doğrudur.” sözcüğü çıktı. “Hayat ağacım ölüyor. Hiçbir iz bırakmadan kesen dayanılmaz hafiflikle yüzleşmem gerek. Anlamsız evrene bir değer katarak yaşam formuma bir yenilik getirmem için bana yardım edecek misin köle?” diye kaşlarını çatarak sordu. Mecburen teklifini kabul ettim.