müdür sabırsızlanmıştı artık. ferhat da kimdi canım.
"ee napıcaksın bundan sonra?" dedi müdür öylesine. sıkıntıyla. ferhat yerdeki karoları saymayı bıraktı. kafasını kaldırdı. ilk kez birinin gözlerine, ta içine bakıyordu.

"önce bi tabanca bulcam. sonra rastladığım ilk bankayı soyucam. 10, 20, 30 , 100 tane karıyla gibişicem. sonra alkolün, yemeğin, elbisenin kralını emicem. kalan paramın hepsini kumarda kaybedicem. sonra da çıkarıp bi tane kafama sıkıcam. beş gün hastanede komada yatıcam. altıncı günün sabahı gözümü cehennemde açıcam. şeytan beni alevlerin içine atıcak. yanıcam. yanıcam. yanıcam. sonra bi gün "yeter" diyecek melekler. "yeterince acı çektin. hadi gel, tüm günahlarından arındın" cennette bi köşeye zütürecekler beni ve orada sonsuza kadar mutlu bi şekilde yaşıcam" dedi ferhat.

veya diyemedi. "neyse, eyvallah" dedi ferhat. "güle güle" dediler.

yürüdü gitti ferhat. tabancayı bulmaya...