Ziyaretinizi neye borçluyum kızlar ?
Ç: ya biz özür dilemeye geldik.
D: evet özür dilemek için, sana pata yaptık. Kendimiz yaptık.
K: aynısını ben size yapsam acaba ne düşünürsünüz?
Ç: ne desen haklısın ama oldu işte.
K: Oldu ama olan bana oldu. Evdekiler her şeyi öğrendiler. Annem 1 hafta ağladı.
D: Gerçekten çok üzgünüz, yılanda bilemedi. Ağzından çıkı verdi bir anda.

Ulan yılan nasıl bir insan bir bilseniz diyesim geldi. Ne haltlar karıştırdığını, bana neler yaptırdığını, onun nasıl bir şeytan olduğunu bir bilseniz. Söylemedim ama, söylesem ödeşmiş olurduk ama söylemedim. insaniyetim tuttu gene.

K: pastayı sizmi yaptınız ? Yersek ölürmüyüz ?
Ç: Biz yaptık, çokta güzel oldu. Çiçeğe mutfağı gösterdim, birkaç tabak çıkarıp pastayı dilimledi. Birlikte yedik. Sonra kızları evlerine bıraktım.

En azından son sene konuşabileceğim birileri olacaktı yanımda. Çiçek te dilek te iyi kızlardı. Ama yılan yılandı. Ondan şüphem kalmamıştı. Ve yılanın bilerek ağzından kaçırdığına emindim.